Mantra
De keerzijde is echter dat we elkaar ook minder ‘live’ kunnen zien. Want we werken thuis, fysieke vergaderingen zijn vervangen door vergaderen via het beeldscherm en met z’n allen bij moeder op de koffie is er nu niet bij. Voor een steeds grotere groep mensen ligt eenzaamheid op de loer. Vorig jaar, toen we voor het eerst in lockdown moesten, ontstonden er allerlei mooie initiatieven om ervoor te zorgen dat er aandacht was voor kwetsbare en eenzame buurt- of wijkgenoten. Boodschappen doen voor elkaar, bellen, een kaartje in de bus doen, of samen - op afstand en binnen de huidige mogelijkheden - iets ondernemen.
Ook ik voer vele gesprekken: via de telefoon bijvoorbeeld met huwelijksjubilarissen, via de mail met briefschrijvers of via social media. Een groep inwoners die onze aandacht verdient, zijn de inwoners van verzorgingshuizen. Zij zijn extra kwetsbaar en fragiel, bezoek is in deze tijd vaak niet mogelijk. Afgelopen vrijdag heb ik een paar verzorgingshuizen bezocht en heb ik zogenaamde ‘raamgesprekken’ gevoerd. De inwoner binnen bij het raam, ik buiten bij het raam: een veilige manier om elkaar te zien en te spreken.
Het lichtpuntje - de vaccinatie - gloort aan de horizon. Maar het is nu belangrijker dan ooit dat we het mantra blijven volgen. Laten we ook al die mooie initiatieven van het begin volhouden en zo aandacht houden voor onze kwetsbare buurt- en wijkgenoten.