Vandaag, dinsdag 6 oktober, start een periode van ‘Aandacht voor elkaar’. Een periode waarin wij Nederlanders aandacht hebben voor elkaars verdriet, teleurstelling en onzekerheid, die deze coronacrisis met zich meebrengt.
Tijdens de lockdown zagen we allerlei mooie initiatieven ontstaan, van boodschappen doen voor de kwetsbare buurvrouw tot het organiseren van concertjes en bloemen voor verzorgingshuizen. Er was volop aandacht voor elkaar en dat heeft enorm geholpen om door die moeilijke periode te komen.
We zijn niet meer in lockdown. Maar het aantal besmettingen is inmiddels zorgelijk en er zijn weer meer en strengere maatregelen nodig. En misschien wel nog meer dan in de periode van lockdown, moeten we aandacht voor elkaar hebben. Door het luisteren naar elkaars verhalen, door elkaar te helpen, door begrip te tonen voor de ander. Niet alleen vandaag, maar zolang als dat nodig is.
Want de impact van deze pandemie gaat verder dan alleen onze gezondheid. Ook ons welzijn en onze welvaart staan onder druk. De eenzaamheid slaat bij veel mensen hard toe. Er is onzekerheid en angst: heb ik volgende maand, volgende week, of zelfs morgen nog wel werk? En er is onnoemelijk verdriet bij mensen die een dierbare hebben verloren en die niet eens de kans hebben gehad om waardig afscheid te nemen.
Daarom is aandacht voor elkaar zo belangrijk. De periode van ‘Aandacht voor elkaar’ duurt tot het eind van dit jaar, maar wat mij betreft laten we het daar niet bij. Laten we er een vaste gewoonte van maken, om even bij de buren te informeren hoe het gaat, om te luisteren naar hun verhaal en naar dat van anderen. Om zelf je hart uit te storten als dat overloopt van verdriet. Want we hebben elkaar heel erg hard nodig.
