Maatjes Thari en Lynn

Bij het Roads Maatjesproject worden een vrijwilliger en een deelnemer voor een jaar aan elkaar gekoppeld. Thari schreef zich als vrijwilliger in en Lynn meldde zich als deelnemer. Sinds zij aan elkaar gekoppeld zijn, hebben zij tweewekelijks contact en ondernemen zij leuke dingen. Meer voor Elkaar ging in gesprek met dit maatjeskoppel.  

Thari: “Al sinds mijn achttiende doe ik vrijwilligerswerk. Toen ik twee jaar geleden naar de Haarlemmermeer verhuisde, wilde ik dit graag doorzetten. Ik meldde mij bij het Roads Maatjesproject. Ik wist dat er bij de deelnemers van dit project  sprake is van een psychische kwetsbaarheid en een sociaal isolement. En dat zij een steuntje in de rug en wat vriendelijke afleiding kunnen gebruiken. Het mooie aan dit project is dat je er verder helemaal blanco in gaat. Je krijgt niet een uitgebreide instructie over de achtergrond van je maatje. Je krijgt juist de ruimte om elkaar echt te leren kennen. Er ligt geen druk op het contact."

Lynn: “Voor mij betekent dit project ook echt een stukje vrijheid. Voordat ik meedeed aan het Maatjesproject, zat ik best wel opgesloten in mijn eigen huis. Thari heeft mij geholpen om meer te ondernemen en om naar buiten gaan. Daar heb ik echt wat aan."

Thari: “Ik ben van mezelf echt een gever. Ik krijg energie als ik zie dat de ander iets aan mijn hulp heeft. Dat vind ik heel mooi om te zien. Het was voor mij ook een bewuste keuze om vrijwilliger te worden en wat van mijn tijd aan iemand te geven. Het is belangrijk om daar niet te veel van terug te verwachten. Dan kan het ook nooit tegenvallen. Toch leer ik er veel van; over anderen, maar ook over mezelf.” 

Lynn: “Dat vind ik ook het fijne aan Thari. Ik kan met haar over alles praten, ze rekent me nergens op af en ze is heel open. Ik hoef me bij Thari niet anders voor te doen dan ik ben. Ze motiveert me en ze geeft me vertrouwen. Het is niet zoals met een hulpverlener. Een hulpverlener heeft een doel en de relatie is dan veel formeler. ” 

Thari: “Ik zou mensen die zich herkennen in mijn verhaal ook echt aanraden om zich aan te melden als vrijwilliger. Uiteindelijk is het bij het Maatjesproject niet veel anders dan gewoon vriendschappelijk contact tussen twee mensen. Er is ruimte voor spontaniteit. Het is een soort contact dat je misschien ook in de supermarkt kunt hebben, op het schoolplein, of met je buren. Het enige wat verschilt, is dat je als vrijwilliger wat meer de kar trekt. Je doet iets waar iemand echt wat aan kan hebben. Dat maakt dit vrijwilligerswerk veel laagdrempeliger dan je vooraf zou denken. Ik kan het iedereen aanraden!” 

Ben jij geïnspireerd door dit verhaal? Er staan deelnemers klaar om gekoppeld te worden aan een vrijwilliger. Vrijwilliger worden iets voor jou? Of meld je aan als deelnemer.